Affetmek
Öncelikle hepiniz hoşgeldiniz… Bugün yazımda sizinle “Affetmek” kelimesini tahta çıkaralım mı? Evet dediğinizi duyar gibiyim. Bir saniye…tamam doğru hissetmişim:)
Elimize çayımızı, kahvemizi aldıysak taht merdivenlerinde neler var bir bakalım. Bu kelime tam sekiz harften oluşuyor ve bizi biraz yoracak gibi gözüküyor. Sözlük anlamına göre “Affetmek” kelimesi, “Suç veya benzeri bir şeyi bağışlamak, hoş görmek” anlamına gelir. Bir şeyi bağışlamak anlamına gelen bu kelimeyi kendimize rol edinmek dahi zordur. Neden mi? Birini affetmeyi rol edinmek, birini affetmemeyi rol edinmekten çok zordur ve buna en büyük örnek insanın kendisidir. Yaşadığınız bir olayı hatırlayın ve affetmeniz nasıl oldu? …Aslında insanoğlu değer verdiği insanı affetmekte çok zorlanır, sevmediğiniz bir insanı affetmek çok kolaydır.
Mesela değer vermediğiniz bir eşyanız kaybolduğu zaman çok önemsiyor musunuz? Yenisi alırım deyip umursamıyorsunuz ama değer verdiğiniz bir duygunuz kaybolduğunda aylarca, senelerce göz yaşı döküyorsunuz. Aklıma böyle deyince Nazım Hikmet’in “Dal rüzgârı affetmiştir; ama kırılmıştır bir kere” sözü geldi. Ben bu olayı biraz böyle özetliyorum. Farklı bir bakış açısı ile düşündüğümüzde daha doğrusu temel anlamıyla düşündüğümüz zaman, sana zarar veren birini yaptıklarına karşı affetmek. Hani büyüklerimizden duymuşsunuzdur, “Affet büyüklük senden kalsın” derler. Aslında affetmek kişinin olgunluğunu gösterir iken, affetme biçimi ise kişinin olgunluk seviyesini de gösterir. Benjamin Franklin olayın çok güzel özetlemiş; Düşmanına zarar vermek, seni ondan daha küçük yapar, intikam almak; onunla aynı düzeye getirir, affetmek; ondan üstün yapar. Ne kadar affetmek üstün bir davranış biçimi olsa da affetme eylemini gerçekleştirecek kişinin nasıl bir duygusal yaralanma yaşadığını hissedemeyiz! Aslında fark ettiyseniz baya karışık bir yazı oldu. Başta da demiştim baya zorluk yaşayacağız diye oldu da Ferdi baba demiş ya; “Varlığının tiryakisi, yokluğunun delisiyim” tam olarak böyle karışık aslında, bu hale getirende biziz.
Bugünlük benden bu kadar bir sonraki yazımda görüşmek üzere…
