“KARMAŞA”

Öncelikle herkese merhaba…Baya bir zaman oldu sizinle bir araya gelip sohbet etmeyeli…Benden yeni bir yazı beklediğinizin haberlerini hep aldım ama öyle bir şey ki düşünce karmaşamı bir türlü harflere dökemedim. Ve bu yazım ile bu özlemi sonlandırma kararı aldım. Bu sefer yazımda “Karmaşa” kelimesini irdelemeye çalışacağım. Karmaşa kelime anlamı olarak “karmaşık olma durumu, çözülmesi güç olan iş” anlamlarına gelmektedir.
Hepimizin hayatı hep bir çözülmesi güç karmaşalar içinde…Bu karmaşa ve kafamızın içinde cevabı olmayan karışmış ip yumağı düzen alsın diye sürekli savaş içindeyiz. Bu savaş hayatımızın hiç bir evresinde son bulmayan nefes almak gibi yaşamımızın bir parçası olmuş durumda.
Öyle bir şey ki…Yaptığımız her eylemin, söylediğimiz her şeyin ve hatta aklımızdan geçen her düşüncenin bize bir geri dönüşü var. Bu tam bir “Karma Felsefesi”.
Ve karma felsefesi der ki;
En çok tutunduğum bakış açısı ve yol haritasıdır.
Daha sonra Karma devam eder…”Hayatta bazen acı çekmek gerekir. Kötü biri olduğun için değil. Nerede ve ne zaman iyi olmayı bırakamayacağını bilmediğin için” der.
Hayatın nasırı düşüncelerimizde bu yüzden oluşuyor. Yaşadığımız olaylara tepkisizliğimiz ya da çok fazla gösterdiğimiz tepkilerinin nedeni de bu.
Hani Sheakspeare diyor ya,
“İnsanların yaptıkları fenalıklar arkalarından yaşar, iyilikler çok zaman kemikleriyle beraber gömülür”
Tam olarak öyle işte hayat bize duygularımızı gömmeyi ve her olaya tek bir bakış açısıyla bakmayı hatta onları gizleyip maskeler takmayı öğretiyor.
Ama yine de her şeye rağmen bazen kötü hissetmekte iyi, zaman zaman kırılmak hatta herkesin olmanı istediği o neşeli kişi olmamak da sorun değil. Kimseyle konuşmak istememek, gözyaşlarını tüketinceye kadar kalbinin ağlamasına izin vermekte sorun değil. Kısaca, İnsan olmak yine de her şeye rağmen güzel.
Her şeye rağmen sizinle sohbet etmek güzeldi.

Ve yazımı “Köpükten bir çalkantıydı içimizde zaman.
Ne yana baksak denizdi,maviydi,ışıktı.
Sonra bir çaresizlikti zifir
Akıntıya kapılmış gemiler gibiydik” kelimelerinin yer aldığı sevdiğim bir dörtlükle noktalıyorum. Bir sonra ki yazımda görüşmek üzere…